Iedereen die wil gaan leren duiken vragen zich af wat is duikersziekte? Het is in ieder geval een virus wat je oploopt van duiken. Het is het ontstaan van stikstofbellen in jouw lichaam. Dit noem je ook wel “decompressieziekte”.
Het is een serieuze aandoening, hoewel het héél makkelijk te voorkomen is. Van alle duikers is er maar een klein percentage wat hier mee te maken krijgt.
Het ontstaan van stikstofbellen in jouw lichaam is makkelijk te voorkomen door je aan de regels te houden. Dat is al een hele geruststelling natuurlijk. Toch zal ik in het kort uitleggen wat duikersziekte is.
Tijdens het duiken onderwater ben je onder een hogere druk. Dit komt door het gewicht van het water. vervolgens zal de lucht die je ademt uit jouw ademautomaat ook een grotere dichtheid hebben.
Door de grotere dichtheid van de lucht, neemt jouw lichaam meer stikstof op. Deze verhoogde waarde van stikstof komt erin en gaat er ook weer uit.
Dit is in de basis helemaal niet gevaarlijk, zolang jij binnen jouw grenzen blijft. Dit noem je jouw nultijd. Deze tijden kan je aflezen op jouw duiktabel of jouw duikcomputer. Dit is wat jij ook leert in de PADI Open Water Diver cursus.
Dus zolang je binnen de limieten blijft is dat ongevaarlijk.
OK hier gaan we met de enge verhalen dan…… Wanneer jij buiten de gestelde limieten gaat duiken, dan neemt jou lichaam meer stikstof op. Zodra de limieten worden overschreden, dan kan de stikstof, tijdens de opstijging belletjes gaan vormen.
Het ontstaan van die stikstofbelletjes is wat duikersziekte is. Deze bellen kunnen namelijk niet makkelijk ontsnappen.
Het zit zo, binnen de grenzen van de nultijd is stikstof opgelost als een gas. Dit kan je makkelijk in en uitademen. Zodra de stikstof belletjes gaat vormen, kunnen deze belletjes niet ontsnappen en komen in jouw lichaam te zitten.
De tekenen en symptomen van duikersziekte zijn:
Deze tekenen en symptomen treden vaak op van een uur na de duik tot zelfs 24 uur na een duik. Het kan dus even duren voordat decompressieziekte zich manifesteert.
Duikersziekte behandel je helaas niet met alleen een paracetamol... Hiervoor is een medische behandeling noodzakelijk. De eerste hulp bij een duiker met decompressieziekte is het toedienen van noodzuurstof.
Door de hoge concentratie zuurstof was je de overtollige stikstof sneller uit jouw lichaam.
Hierna is behandeling nodig in een recompressiekamer. In deze drukkamer word je weer terug onder druk gebracht zodat de stikstofbelletjes weer als een gas in jouw systeem zitten. Vervolgens kan het dan via de ademhaling worden uitgeademd,
Hiervoor zijn vaak meerdere behandelingen nodig. Het is een vervelend fenomeen, maar hoeft zeker niet meteen levensbedreigend te zijn.
Voorkomen is natuurlijk altijd beter dan genezen. Dat geldt ook voor duikersziekte ofwel decompressieziekte. Gelukkig is het ook goed te voorkomen.
Duikersziekte voorkomen doen je door:
Decompressieziekte wordt ookwel duikersziekte genoemd. Hierbij onstaan er stikstofbelletjes in jouw lichaam. Deze zetten uit en kunnen vervolgens klachten veroorzaken. Als dat zo is, dan is een medische behandeling nodig.
Door goed te plannen en conservatief te duiken, binnen jouw grenzen, kan je duikersziekte goed voorkomen (uitsluiten nooit helemaal). Stijg langzaam op na jouw duik, blijf binnen de limieten van jouw duiktabel of duikcomputer.
Wanneer je bovenstaande tips volgt, kan je echt veilig duiken en is de kans op decompressieziekte zeer gering.